Zo sta je op je stamboom. En zo gedroeg je je ook, een prinsesje en een heerlijke bitch. Samen met Teun jou wezen uitkiezen, tenslotte moest hij met jou leven. En als een echt klef stelletje leefden jullie samen. Zelfs na de castratie van Teun ook met safe-sex. Als ik het op mijn knieën bij jullie zitten zat was, kreeg Teun een rompertje aan.
Heel speciaal was je en dat wist je aan iedereen duidelijk te maken.
Eerst tongelen... | En daarna je stralende glimlach. |
Maar de rest wist wel precies wat ze aan jou hadden. En handelden daar ook naar. En wat kon je genieten met zwemmen en in de bossen.
Toen je nog je lange vacht had kwam je geregeld naar huis als takketeef en had ik weer uren werk om je weer toonbaar te krijgen, maar lol had je gehad. Na een aantal jaren kreeg ik in de gaten dat een korte ami veel meer plezier heeft.
Met de andere meiden hier achter een bal aan rennen, super. En daarbij zo'n heel hoog en schel blafje, jakkie dat deed zeer aan m'n oren. Het puppegrut hier hoog en droog vanaf een stoel bekijken, voor jou hoefde dat niet zo allemaal, jakkes puppen.
En net als we denken dat je hier nog veel langer mee zal draaien, en je maatje Teun eigenlijk meer in de schijnwerpers staat omdat hij echt oud aan het worden is. Valt jou kaartenhuisje ineen. En in 24 uur tijd weten we dat dit niet meer verder kan gaan. Jou koek is op. Acuut leverfalen, dan sta je machteloos.
We hebben je laten gaan en ondanks of misschien wel juist omdat je je zo simpel overal inpaste en alles hier in huis gewoon meemaakte en accepteerde. Zullen we je zo ontzettend gaan missen.
Eigenlijk nu al.
Dag meisje, Pino, Zwarte doos. Bedankt.